Η δημόσια περιουσία και η αξιοπρέπεια δεν έχουν τιμή και δεν πουλιούνται
Πρόσκληση σε ανοιχτή συζήτηση για τα προβλήματα του χωριού μας, μας απευθύνει ο δημοτικός σύμβουλος Ν. Αποστολίδης και το τοπικό συμβούλιο, την Κυριακή 15 Μαρτίου, στις 12 το μεσημέρι. Έστω και μετά από δύο χρόνια, στα οποία έχουν γίνει “σημεία και τέρατα” στο χωριό και στην ευρύτερη περιοχή του Ελικώνα (ανεμογεννήτριες, μεταλλεία, νταμάρια, βάλτωμα της σύνδεσης του νερού κλπ.), βλέπουμε να γίνεται κάτι, που ήταν απαραίτητο και αυτονόητο, από την πρώτη στιγμή. Κάλλιο αργά, παρά ποτέ, θα μπορούσε να πει κανείς.
Παρόλα αυτά, δικαιούμαστε να αναρωτιόμαστε: γιατί τώρα αυτή η συζήτηση; τώρα εμφανίστηκαν τα προβλήματα; και γιατί στις τόσες συζητήσεις, που οργάνωσε η επιτροπή των κατοίκων, δεν εμφανίστηκε ποτέ το τοπικό συμβούλιο να ενημερώσει και να προτείνει λύσεις; Ελπίζουμε, στη συζήτηση της Κυριακής, κάποιος να μας απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα.
Επειδή, όμως, ζούμε σε αυτό το μέρος, επειδή γνωριζόμαστε καλά μεταξύ μας και επειδή βλέπουμε και ακούμε τι γίνεται γύρω μας, ας μας επιτραπεί να έχουμε πολλές επιφυλάξεις για τις πραγματικές προθέσεις ορισμένων από αυτούς που μας καλούν. Για να το πούμε καθαρά: κάποιοι μας δίνουν την εντύπωση ότι κινούνται κάτω από το βάρος της πίεσης που τους ασκεί η εταιρεία, που κατασκευάζει τα περισσότερα αιολικά πάρκα στην περιοχή μας. Και πέφτουν θύματα των υποσχέσεων που τους δίνει.
Μάθανε ότι διψάμε, πλακώσανε κι οι εταιρείες
Χθες υπόσχονταν γήπεδο, σήμερα υπόσχονται τη σύνδεση του νερού, ίσως, αύριο το δημοτικό φωτισμό και μεθαύριο την καθαριότητα του χωριού ή του δήμου. Πράγματα, δηλαδή, που είναι υποχρέωση του δήμου και της πολιτείας, κάποιοι θέλουν να τα εξαρτήσουμε από την καλή θέληση της οποιασδήποτε εταιρείας. Με αντάλλαγμα, φυσικά, τη σιωπή μας, για την καταστροφή σε ότι πολυτιμότερο έχει το χωριό και ο Ελικώνας. Τη φυσική του ομορφιά και την ήπια οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, που έχουμε επιλέξει. Αν, τελικά, φτάσουμε σε τέτοιο σημείο κατάντιας, ώστε να δεχτούμε αυτό το αλισβερίσι, ας είμαστε ειλικρινείς και ας κάνουμε και την επόμενη κίνηση: ας παραδώσουμε στις εταιρείες και τα κλειδιά του τοπικού συμβουλίου και του δήμου μας.
Κάποιοι φαίνεται να ζορίζονται πολύ
Γιατί, όμως, αυτή η πρεμούρα της εταιρείας και τα καθημερινά πήγαινε – έλα στο χωριό; αν οι επενδύσεις τους είναι τόσο αθώες, γιατί αυτά τα κουβαρνταλίκια; πως έγιναν τόσο φιλικοί και θέλουν να έρθουν να μας ενημερώσουν, ενώ πριν δύο χρόνια δεν δέχονταν ούτε συνάντηση μαζί μας (“μπορεί να υπάρχει κάποιος επικίνδυνος ανάμεσά σας και να βγάλει μαχαίρι” μας είχαν πει); Η εξήγηση για τον πανικό και την ανησυχία τους είναι απλή. Και βρίσκεται στα εξής:
· Κανείς στο χωριό δεν ενθουσιάστηκε με τις πρώτες εγκαταστάσεις των ανεμογεννητριών (6 στο Άσπρο Κούτσουρο, 2 στο Περδικοβούνι και 4 στην Καλύβα). Κάθε άλλο, μάλιστα! Ας μην ξεχνάμε ότι εκκρεμεί η προσφυγή των πολιτών και του δήμου στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
· Κανείς δεν είναι διατεθειμένος να δεχτεί άλλες 6 ανεμογεννήτριες στο Άσπρο Κούτσουρο και άλλες 2 στο Περδικοβούνι, όπως σχεδιάζουν.
· Κανείς δεν είναι διατεθειμένος να δεχτεί 4 νέες ανεμογεννήτριες στην κορυφή του Ελικώνα (ακριβώς δίπλα στην Παλιοβούνα), όπως, επίσης, σχεδιάζουν.
· Κανείς δεν θα δεχτεί 6 νέες ανεμογεννήτριες, ακριβώς πάνω από την Αρβανίτσα, όπως προσπαθούν να κάνουν (το δημοτικό συμβούλιο και το νομαρχιακό συμβούλιο είπαν ομόφωνα όχι, με θλιβερή εξαίρεση το τοπικό συμβούλιο του χωριού, που είπε ναι).
· Κανείς δεν θέλει να γεμίσει ο τόπος με καμιά δεκαριά νέες γραμμές μεταφοράς, προς τον υποσταθμό και απευθείας προς το κεντρικό δίκτυο της ΔΕΗ, ορισμένες από τις οποίες είναι υψηλής και μία υπερυψηλής τάσης, με τεράστιους πυλώνες, που θα ολοκληρώσουν την καταστροφή της Στριγανιάς.
Η συγκεκριμένη εταιρεία, λοιπόν, θα έπρεπε να υποχρεωθεί σε μια σειρά έργα, για τη ζημιά που, ήδη, έχει προκαλέσει, αντί να προσπαθεί να εμφανιστεί σαν ευεργέτης και σαν σωτήρας του χωριού. Όχι για να αντισταθμίσει κάτι που δεν ανταλλάσσεται, αλλά σαν ένα ελάχιστο δείγμα κατανόησης των αντιδράσεων, που έχει προκαλέσει.
Αν δεν μπορεί να το κάνει ή ίδια, θα είμαστε καθημερινά μπροστά της για να της το θυμίζουμε και να της το επιβάλλουμε. Θα πρέπει, κάποια στιγμή, να αντιληφθούν ότι υπάρχουν πράγματα που δεν έχουν τιμή και γι’ αυτό δεν πουλιούνται και δεν αγοράζονται. Και τέτοια είναι και η δημόσια περιουσία και, προπάντων, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Θα πρέπει, επίσης, να καταλάβουν και κάποιοι από το χωριό μας, ότι δεν έχουν καμία εξουσιοδότηση να παζαρεύουν πράγματα που είναι δημόσια αγαθά και κοινή περιουσία, όχι μόνο των κατοίκων του χωριού μας, αλλά ολόκληρης της Βοιωτίας. Αν θέλουν να μπουν σε τέτοιες διαδικασίες, ας το κάνουν με την προσωπική τους περιουσία, όχι με τον Ελικώνα και με το μέλλον της ευρύτερης περιοχής.
Καλούμε όλους τους χωριανούς να πάρουν μέρος στη δημόσια συζήτηση,
της Κυριακής 15/3, στις 12 το μεσημέρι, στο παλιό δημοτικό σχολείο του χωριού.
ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ,
ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ,
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΟΜΠΑΡΣΟΙ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΑΜΙΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΦΟΡΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ
6 Μαρτίου 2009
Πρόσκληση σε ανοιχτή συζήτηση για τα προβλήματα του χωριού μας, μας απευθύνει ο δημοτικός σύμβουλος Ν. Αποστολίδης και το τοπικό συμβούλιο, την Κυριακή 15 Μαρτίου, στις 12 το μεσημέρι. Έστω και μετά από δύο χρόνια, στα οποία έχουν γίνει “σημεία και τέρατα” στο χωριό και στην ευρύτερη περιοχή του Ελικώνα (ανεμογεννήτριες, μεταλλεία, νταμάρια, βάλτωμα της σύνδεσης του νερού κλπ.), βλέπουμε να γίνεται κάτι, που ήταν απαραίτητο και αυτονόητο, από την πρώτη στιγμή. Κάλλιο αργά, παρά ποτέ, θα μπορούσε να πει κανείς.
Παρόλα αυτά, δικαιούμαστε να αναρωτιόμαστε: γιατί τώρα αυτή η συζήτηση; τώρα εμφανίστηκαν τα προβλήματα; και γιατί στις τόσες συζητήσεις, που οργάνωσε η επιτροπή των κατοίκων, δεν εμφανίστηκε ποτέ το τοπικό συμβούλιο να ενημερώσει και να προτείνει λύσεις; Ελπίζουμε, στη συζήτηση της Κυριακής, κάποιος να μας απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα.
Επειδή, όμως, ζούμε σε αυτό το μέρος, επειδή γνωριζόμαστε καλά μεταξύ μας και επειδή βλέπουμε και ακούμε τι γίνεται γύρω μας, ας μας επιτραπεί να έχουμε πολλές επιφυλάξεις για τις πραγματικές προθέσεις ορισμένων από αυτούς που μας καλούν. Για να το πούμε καθαρά: κάποιοι μας δίνουν την εντύπωση ότι κινούνται κάτω από το βάρος της πίεσης που τους ασκεί η εταιρεία, που κατασκευάζει τα περισσότερα αιολικά πάρκα στην περιοχή μας. Και πέφτουν θύματα των υποσχέσεων που τους δίνει.
Μάθανε ότι διψάμε, πλακώσανε κι οι εταιρείες
Χθες υπόσχονταν γήπεδο, σήμερα υπόσχονται τη σύνδεση του νερού, ίσως, αύριο το δημοτικό φωτισμό και μεθαύριο την καθαριότητα του χωριού ή του δήμου. Πράγματα, δηλαδή, που είναι υποχρέωση του δήμου και της πολιτείας, κάποιοι θέλουν να τα εξαρτήσουμε από την καλή θέληση της οποιασδήποτε εταιρείας. Με αντάλλαγμα, φυσικά, τη σιωπή μας, για την καταστροφή σε ότι πολυτιμότερο έχει το χωριό και ο Ελικώνας. Τη φυσική του ομορφιά και την ήπια οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη, που έχουμε επιλέξει. Αν, τελικά, φτάσουμε σε τέτοιο σημείο κατάντιας, ώστε να δεχτούμε αυτό το αλισβερίσι, ας είμαστε ειλικρινείς και ας κάνουμε και την επόμενη κίνηση: ας παραδώσουμε στις εταιρείες και τα κλειδιά του τοπικού συμβουλίου και του δήμου μας.
Κάποιοι φαίνεται να ζορίζονται πολύ
Γιατί, όμως, αυτή η πρεμούρα της εταιρείας και τα καθημερινά πήγαινε – έλα στο χωριό; αν οι επενδύσεις τους είναι τόσο αθώες, γιατί αυτά τα κουβαρνταλίκια; πως έγιναν τόσο φιλικοί και θέλουν να έρθουν να μας ενημερώσουν, ενώ πριν δύο χρόνια δεν δέχονταν ούτε συνάντηση μαζί μας (“μπορεί να υπάρχει κάποιος επικίνδυνος ανάμεσά σας και να βγάλει μαχαίρι” μας είχαν πει); Η εξήγηση για τον πανικό και την ανησυχία τους είναι απλή. Και βρίσκεται στα εξής:
· Κανείς στο χωριό δεν ενθουσιάστηκε με τις πρώτες εγκαταστάσεις των ανεμογεννητριών (6 στο Άσπρο Κούτσουρο, 2 στο Περδικοβούνι και 4 στην Καλύβα). Κάθε άλλο, μάλιστα! Ας μην ξεχνάμε ότι εκκρεμεί η προσφυγή των πολιτών και του δήμου στο Συμβούλιο της Επικρατείας.
· Κανείς δεν είναι διατεθειμένος να δεχτεί άλλες 6 ανεμογεννήτριες στο Άσπρο Κούτσουρο και άλλες 2 στο Περδικοβούνι, όπως σχεδιάζουν.
· Κανείς δεν είναι διατεθειμένος να δεχτεί 4 νέες ανεμογεννήτριες στην κορυφή του Ελικώνα (ακριβώς δίπλα στην Παλιοβούνα), όπως, επίσης, σχεδιάζουν.
· Κανείς δεν θα δεχτεί 6 νέες ανεμογεννήτριες, ακριβώς πάνω από την Αρβανίτσα, όπως προσπαθούν να κάνουν (το δημοτικό συμβούλιο και το νομαρχιακό συμβούλιο είπαν ομόφωνα όχι, με θλιβερή εξαίρεση το τοπικό συμβούλιο του χωριού, που είπε ναι).
· Κανείς δεν θέλει να γεμίσει ο τόπος με καμιά δεκαριά νέες γραμμές μεταφοράς, προς τον υποσταθμό και απευθείας προς το κεντρικό δίκτυο της ΔΕΗ, ορισμένες από τις οποίες είναι υψηλής και μία υπερυψηλής τάσης, με τεράστιους πυλώνες, που θα ολοκληρώσουν την καταστροφή της Στριγανιάς.
Η συγκεκριμένη εταιρεία, λοιπόν, θα έπρεπε να υποχρεωθεί σε μια σειρά έργα, για τη ζημιά που, ήδη, έχει προκαλέσει, αντί να προσπαθεί να εμφανιστεί σαν ευεργέτης και σαν σωτήρας του χωριού. Όχι για να αντισταθμίσει κάτι που δεν ανταλλάσσεται, αλλά σαν ένα ελάχιστο δείγμα κατανόησης των αντιδράσεων, που έχει προκαλέσει.
Αν δεν μπορεί να το κάνει ή ίδια, θα είμαστε καθημερινά μπροστά της για να της το θυμίζουμε και να της το επιβάλλουμε. Θα πρέπει, κάποια στιγμή, να αντιληφθούν ότι υπάρχουν πράγματα που δεν έχουν τιμή και γι’ αυτό δεν πουλιούνται και δεν αγοράζονται. Και τέτοια είναι και η δημόσια περιουσία και, προπάντων, η ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Θα πρέπει, επίσης, να καταλάβουν και κάποιοι από το χωριό μας, ότι δεν έχουν καμία εξουσιοδότηση να παζαρεύουν πράγματα που είναι δημόσια αγαθά και κοινή περιουσία, όχι μόνο των κατοίκων του χωριού μας, αλλά ολόκληρης της Βοιωτίας. Αν θέλουν να μπουν σε τέτοιες διαδικασίες, ας το κάνουν με την προσωπική τους περιουσία, όχι με τον Ελικώνα και με το μέλλον της ευρύτερης περιοχής.
Καλούμε όλους τους χωριανούς να πάρουν μέρος στη δημόσια συζήτηση,
της Κυριακής 15/3, στις 12 το μεσημέρι, στο παλιό δημοτικό σχολείο του χωριού.
ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ,
ΓΙΑ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΜΑΣ,
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΓΙΝΟΥΜΕ ΚΟΜΠΑΡΣΟΙ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΑΜΙΑΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΦΟΡΕΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΑΓΙΑΣ ΑΝΝΑΣ
6 Μαρτίου 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου